This project was held in Mukogawa University, Osaka, Japan which I spent seven week as an exchange student with the scholarship from the university. The intention was to catch the urban analysis of the manmade island and creating "a lifestyle" for the specified area. Beside the fundamental needs; the goal was to create the relationship between the water and people, develop the urban space where several activities and the Japanese festivals take place in different times. Several parks for recreation, waterfront houses and retail buildings, various sized patios and altering perspectives from different points for perceiving the city are provided.
Bir ay süren projemizin sonuna gelmişken hissettiklerimiz çok farklıydı; bir yanda bulunduğumuz yeri anlamaya çalışırken hissettiğimiz yoğun duygular, şaşkınlıklar,bir yanda artık alıştığımız, bize unutmaya yüz tuttuğumuz bazı insani duyguları tekrar hatırlatan arkadaşlardan ayrılmak istememe arzusu , bir yanda hiç alışkın olmadığımız şekilde yürüyen, maket çalışmalarının daha önemli olduğubir proje sürecinin sonuna dolu dolu yaklaşma sevinci ve hafifte telaşı.
Proje konumuz;bulunduğumuz civardaki bir istasyon binasının renovasyonu ve çatısı için membran tasarımıydı. Projenin ilk haftasında yapılan dersler, tamamen öğrencinin konuya alışmasını sağlayan, gözünü biraz daha açan, projede nelere dikkat etmesi gerektiğini açık açık ortaya koyan cinsten. Mesela projede dikkat etmemiz gereken konular arasında kalabalığın hareketi, mekanın boşaltılma süresi için insan yürüyüş hızı, bir metrekareye düşen insan sayısı vardı. Uygulamalar öncelikle okulda öğrenciler arasında gerçekleştirildi daha sonraistasyonagiderek insanların buradaki durumu incelendi, istasyon görevlilerinin ihtiyaçları dinlendi. Yani her şey gerçeğine uygun şekilde ilerlerken varsayımlara yer yoktu. Projede birinci problem çatı tasarımı olduğu için membranörneği görmeye gittik ve fabrikadan gelen kişilerin verdiği dersle malzemeyitanıdık. Bütün bu dersler proje öncesinde öğrenciyi dolduran şeyler.
Hazırlık aşamalarından sonra maket üzerinde çalışmalar yaptık. Bizim buraya gelmeden önce hazırlanmış olmamız, başka bir yerde proje yapacak olmanın verdiği heyecanla motivasyonumuzu hep en üstte tutarak işe sarılmamız Japon arkadaşlarımızdan biraz daha hızlı olmamızı sağladı. Teslim öncesinde ufak tefek tatlı sıkıntılar yaşasak da bütün sorumluluğumuzu yerine getirdik. Öğrencinin dinlendiği, projenin beğenilen yerlerinin hiç çekinmeden dile getirildiği, saygı aramak zorunda kalmadığımız bir jüriydi.
Şimdi de projeyi elimizden geldiğince yapmış olmanın rahatlığı ve duyduğumuz bir çift güzel sözün gururuyla beş günlük Tokyo gezisinin de sonuna geldik. Yarın sabah da özlediğimiz her şeye kavuşmak için uzun bir yolculuk bizi bekliyor.
1 aylık proje donemımız sonucunda bıraz yorgun bıraz saskın ama sonuc olarak kendımızden emın bır proje teslım ettık...gosterdıgımız cabaları aldıgımızı umuyorum...ve bır ay kımı zman yogun kımı zaman telaslı kımı zaman japon arkadaslarımızın bızlerle paylastıgı neselı dakıkalarla gectı...burda olmak onlarla bırlıkte proje almak bıze projemızın otesınde guzel bır tecrube kazandırdı...gusel gecen ve bıten gunlerın ardından artık tokyo ya gıtme vaktı...sanırım bunu hakkettık:)
projemın 1 aylık surece boyunca ılerleme seklı ıse soyle...
şu son 2 haftamız projelerimizle geçti. İlk hafta yetiştirme telaşı ardından ikinci hafta jüri telaşı başladı. Aslında telaş demek burada çok yanlış olur. Çünkü hiçbirimiz bu kadar neşeli bir teslim dönemi görmemiştik buraya gelinceye kadar. İlk günler sabah 8 akşam 7 ye kadar süren çalışma saatlerimiz sabah 6 akşam 10'a kadar uzadı.
İlk çizimler (tabii elde çizildi) sonra maketler. Her zaman farklı gelen çalışma şekilleri yine farklıydı. İlk başta en önemli olan 200 ölçek maketlerini sonra çizimlerini en son da 1000 maketi yaptılar (en azından benim çevremde oturanlar diyebilirim).
Hep gözümde büyüyen 2 tane A1 boyutundanki maketleri nasıl bitirebildim hala bilmiyorum.
En son salı günü teslimi koşturarak yaptık gerçekten çok komik bir sahneydi stüdyoda gayet normal bir şekilde işleriyle uğraşan insanlar saatin 19:58 olmasıyla environmental studio ya koşmaya başladı. Ben de eksik bir şey olmamasına rağmen ortamın heyecanına kaptırıp koşuşturur buldum kendimi. Ohh bitti dedim.
İki kere sunum yaptık. İlki Türk Kültür Enstitüsü açılışındaydı. Pek heyecanlandım. Bütün cho (mütevelli, rektör, dekan vb.) orda olduğu için. Biraz Murat Sensei ye vakit bırakamadım çevirmesi için ama genel olarak fena değildi.
Ertesi gün esas jüride dışarıdan gelen mimar Muraji vardı. Projemi dans ederek eleştirmesi gerçekten bir ilkti benim için. Eğlenceli geçti. Okazaki Sensei'nin yorumları da dans ederek olmasa da espriliydi.
Ne kadar çabuk geçti. Aslında bu kadar kısa değildi ama kelimelerle boğmak da pek eğlenceli olmaz.
Sabahtan başlayan yağmur tüm gün bizi takip etmesine rağmen dağ tepe dinlemeden Sayamaike Museum'a gittik.Giderken birkaç zorluk yaşadık. Ama gittiğimizde geldiğimize değdi dedirticek bir bina ile karşılaştık.
Bir süre müzenin içini gezdikten sonra Japon arkadaşlarımızla bir öğle yemeği ve ardından bol fotoğraf çekimleri için binanın dışına çıktık.
Su gösterisinin başlamış olması binayı olduğundan bir kat daha şov hale getirdi.
1 ayi geride biraktigimiz Japonya gunlerinde su an tum ogrenciler teslim psikolojisine girmis vaziyette. Gectigimiz pazar gunu yaptigimiz Kobe ve Osaka (Ando binalari her yerde) gezisinden sonra tatli bir telasa burunmus vaziyetteyiz. 3. siniflarin cumartesi, 4. siniflarin da sali gunu teslimleri var. Isikli masalarda teker teker yaptigimiz cizimlerimizi, beyaz kutu maketlerimiz takip edecek ve juriye anlimizin akiyla cikacagiz.
Teslim sonrasinda da gorulecek bir kac bina kaliyor, (biraz daha Ando) her seyi sirasiyla halletmeyi umuyoruz. Bu hafta icinde Tokyo'ya alacagimiz shinkansen (tren) biletlerimiz bizi heyecanlandiriyor. Tatli ve mistik tesaduflerle bezeli Japonya seruvenimizin kalan gunlerinin tadini cikarmayi can-i gonulden diliyoruz.
.jpg)
